Nu ontzettend gelukkig

Marscha woont samen met Niek in Goes. Op 18 januari 2022 zijn zij ouders geworden van dochtertje Ziva. Lees hier hoe zij de zwangerschap, bevalling en kraamtijd ervaren heeft.

Marscha leerde Niek kennen via Badoo. Het klikte direct en na een tijdje is Marscha verhuisd naar Kamperland. Samen met Niek kocht ze een klushuis in Goes. Tijdens de verbouwing voelde ze zich een beetje vreemd en na een zwangerschapstest, bleek ze zwanger! Marscha is vroeger flink ziek geweest en kreeg toen te horen dat ze eigenlijk een kinderen kon krijgen. Deze zwangerschap hadden ze totaal niet verwacht. Het was wel even schakelen voor Marscha en het bracht onzekerheid met zich mee. Ze moest haar baan opzeggen en kon haar lichaam deze zwangerschap wel aan?

Tijdens de zwangerschap is Marscha continu misselijk geweest, maar verder voelde ze zich geweldig. Tot op de laatste dag is het zelfs gelukt om haar eigen sokken aan te doen. Voor iemand die graag beweegt en altijd bezig is, is dat wel zo fijn. Net voor de 40 weken, is ze ingeleid.

Bevallen, 4 dagen nadat de vliezen waren gebroken

Tijdens haar laatste bezoek aan de verloskundige, bleek de bloeddruk te hoog. Daardoor moest ze 2 keer per week naar de verloskundige om de bloeddruk te meten, dit bracht alleen maar extra stress met zich mee. Dit is met de gynaecoloog besproken en met 39 weken en 2 dagen is ze ingeleid. Er werd een ballon geplaatst, die achteraf niet goed zat. De dag daarna moest ze binnenblijven en kreeg ze pillen om de ontsluiting op te wekken. Nog een dag later werd er een nieuw ballonnetje geplaatst, deze werd groter opgeblazen en op dinsdag, 4 dagen later, was er genoeg ontsluiting. De vliezen waren gebroken om half 10, de weeën lieten nog even op zich wachten. Daarom kreeg ze weeënopwekkers toegediend. Met 39 weken en 6 dagen is Marscha bevallen. Uiteindelijk heeft ze er 10 minuten over gedaan en is ze bevallen van een gezonde dochter, Ziva!

Vanaf dat moment was ze echt ‘mama’. Marscha vertelt: Zo iets vreemds, 9 maanden lang kon ik het me niet voorstellen. En dan is het ineens echt zo!’

Na de bevalling moest ze nog minimaal 24 uur in het ziekenhuis blijven. Tijdens de controle kreeg ze te horen dat ze volgende ochtend naar huis mocht. Tijdens die ochtendcontrole bleek de bloeddruk nog te hoog en mocht ze niet naar huis. Uiteindelijk mocht ze aan het einde van de middag het ziekenhuis verlaten. Nadat ze thuiskwamen, arriveerde Marjolein een kwartier later voor de kraamzorg.

Direct het ijs gebroken met de kraamzorg

Toen Marjolein kennismaakte met Marscha, waren de letterlijke woorden van Marscha: ‘Ik vind alles goed, zolang je mij maar gewoon mijn ding laat doen. Ik snap dat ik dingen niet mag, die zal ik niet doen, maar behandel me alsjeblieft niet alsof ik niets kan’. Daardoor was het ijs direct gebroken en voelde Marjolein als kind aan huis!

De eerste week met Marjolein ging super goed. Het was hartstikke gezellig.

‘Er is toch continu een ‘vreemde’ bij je in huis. Zo voelde het helemaal niet en het was niet ongemakkelijk. We konden alle vragen stellen. Ze kookte voor ons en we hebben vooral veel gelachen. Ze liet ons onze gang gaan en zei bijvoorbeeld niet: je moet naar bed of geen spijkerbroek aan.
De dag dat Marjolein wegging, heb ik gewoon zitten brullen. Ze mag zo terugkomen!’

Zonder Marjolein hadden we met de handen in het haar gezeten

Marscha en Niek wisten nog helemaal niet hoe het werkte, een baby. Hoeveel voeding moet je geven? Hoe dek je veilig het bedje op? Hoe doe je de baby in bad? Marjolein hielp met alles en heeft hen echt de basis geleerd. Ze vertelde bijvoorbeeld hoeveel voeding ze Ziva moesten geven en schreef ook dingen op als geheugensteuntje. In de ochtenden vroeg Marjolein hoe de nachten waren gegaan. Marscha gaf dan aan dat die lastig waren en Marjolein stelde hen dan gerust. Dat hoort erbij aan het begin en is normaal. ‘We konden wel 16 x dezelfde vraag stellen. Dat was allemaal goed. Ze snapte ook wel dat het soms veel was.’ Marjolein betrok Niek ook overal bij en dat was heel fijn!

‘1e keer ouder worden is peanuts!’

De letterlijke woorden van Marscha 

Als de kraamweek erop zit, komt Marjolein niet meer om te helpen. Als je dan een vraag hebt, ga je bellen of het opzoeken, maar er loopt niemand meer in huis om het zomaar aan te vragen.

Marscha vertelt: ‘Die eerste dagen ken je je baby nog niet, na een tijdje weet je precies wat ze nodig hebben.’

Na de opstart met de kraamzorg, heb je uitleg, tips en handvatten gekregen om het zelf te doen en als we Marscha na een tijdje spreken geeft ze aan: ‘Ziva is geweldig! Het gaat hartstikke goed, wij hebben ons ritme gevonden en genieten ervan!’