“Dé Provinciale Kraamzorg en Cobie zijn heel goed bevallen!”

Desteny: “Mijn zwangerschap verliep goed, op enkele kwaaltjes na. In de eerste maanden had ik last van misselijkheid. Toen ik ongeveer twintig weken zwanger was, kreeg ik zwangerschapsischias. Een zenuw in mijn rug raakte bekneld en dit zorgde voor een vervelende pijn in mijn rug en benen. Ik had er last van tijdens het werk en tijdens het bewegen. Ik hoefde gelukkig geen bedrust te nemen. Om de pijn te verlichten, ben ik naar een fysiotherapeut gegaan. Ik kreeg verschillende oefeningen mee naar huis en de pijn nam na tien weken weer af. Het was een tijdelijke kwaal en veel meer vrouwen hebben er tijdens de zwangerschap last van. 

Situatie rondom corona

Wat ik wel belabberd vond, was de situatie rondom het coronavirus. Veel echo’s en controles moest ik in mijn eentje doen, want Joshua mocht niet overal mee naartoe. Het voelde alsof je de zwangerschap alleen moet doen en je partner buitengesloten werd. Dat vond ik een heel vervelend gevoel. Gelukkig mocht hij wel bij de 20-wekenecho zijn, want toen waren de regels rondom corona iets versoepeld. Ik was blij dat hij bij die echo was, want dat is toch wel spannend. Gaat alles goed met ons kindje? En krijgen we een jongetje of een meisje? Ik vond het echt superfijn dat Joshua hierbij was! 

Voorweeën en inleiden bevalling 

Vanaf week 36 kreeg ik last van voorweeën. Deze waren niet pijnlijk, maar het voelde gek om zo vroeg al voorweeën te hebben. Ik dacht dat de bevalling niet lang op zich zou laten wachten, maar uiteindelijk is Bentley bijna twee weken na de uitgerekende datum geboren. Haha, dat hadden we niet gedacht! Bij 41 weken en 6 dagen zou ik in het ziekenhuis van Terneuzen worden ingeleid. De dag ervoor braken mijn vliezen en kwamen de weeën ineens spontaan op gang! Ze waren nog niet heel sterk en ze kwamen onregelmatig, dus ben ik de hele dag bij huis gebleven en kon ik de weeën goed opvangen.

Pijnbestrijding 

Die nacht zijn we naar het ziekenhuis gegaan. De verloskundige keek hier hoeveel centimeter ontsluiting ik had. Ik had nog maar twee centimeter ontsluiting. Enkele uren later keek ze weer en had ik vier centimeter. In mijn bevalplan had ik aangegeven dat ik – mocht de pijn te heftig zijn – een pijnbestrijding wilde. Ik wilde graag Nalbufine, een injectie in je been. Uiteindelijk was het in het ziekenhuis niet mogelijk om Nalbufine te krijgen en heb ik uiteindelijk gekozen voor een ruggenprik.

Kiezen voor een ruggenprik

Het prikken voor de ruggenprik vond ik spannend, maar uiteindelijk voelde ik er helemaal niets van. De ruggenprik was alleen niet helemaal goed gezet, want maar één zijde van mijn lichaam was verdoofd. Zo voelde ik toch nog veel van de bevalling, maar achteraf heeft mij dat juist geholpen. Ik kon voelen wat er gebeurde en kon zo goed persen in de persfase. Het was inmiddels de volgende ochtend en na een uurtje persen en twee keer inknippen was het zover: Bentley werd geboren! Een mooi en gezond jongetje van 53 centimeter en 7 pond.

Extra nachtje in het ziekenhuis

Na de bevalling zijn we nog een nachtje in het ziekenhuis gebleven. Dat moest, want ik had langer dan 24 uur met gebroken vliezen gelopen. Uit voorzorg moet je dan een nachtje ter observatie blijven. Ik vond dat wel prettig, want zo word je goed op weg geholpen. We kregen hulp bij het voeden, verschonen en aankleden van Bentley. Ook voelde ik mij – ondanks de hechtingen en de gebroken nacht – hartstikke goed. Ik was gelijk op de been en stond naast het ziekenhuisbed. De dag na de bevalling mochten we naar huis. We zijn eerst naar het gemeentehuis gegaan om Bentley samen aan te geven. Toen we thuis kwamen, stond niet veel later kraamverzorgende Cobie van Dé Provinciale Kraamzorg op de stoep. 

Goede klik met kraamverzorgende Cobie

Cobie is een oudere vrouw met veel jaren ervaring in de kraamzorg. Joshua en ik hadden gelijk een goede klik met haar, want ze was stiklief en duidelijk. We hebben direct met haar samengezeten om te bespreken wat ze voor ons kon doen. Omdat ik zelf op de been was en Joshua twee weken verlof had, konden we veel zelf oppakken. Toch heeft Cobie ons bij heel veel zaken geholpen. Zo heeft ze mijn baarmoeder en hechtingen regelmatig gecontroleerd en ze verzorgde Bentley, bijvoorbeeld met het badje en het verschonen, aankleden, temperaturen en wegen. Daarnaast heeft ze ons geholpen in het huishouden, bijvoorbeeld met het stofzuigen, wassen, verschonen van het bed en het schoonmaken van het toilet en de badkamer. Ze maakte eten en drinken klaar en soms schilde ze de aardappelen voor het avondeten.

Veel uitleg en gezellig kletsen

In de periode dat Bentley geboren is, zaten we middenin de tweede coronagolf. De regels waren strenger en eigenlijk mocht er niet veel kraamvisite komen. Wanneer Cobie er was, hebben we geen kraamvisite ontvangen. Pas als ze ’s middags naar huis ging, hebben we visite laten komen. Overdag vond ik het fijn om alle aandacht voor Bentley en Cobie te hebben. Cobie gaf veel uitleg en we luisterden hier aandachtig naar. Daarnaast kon ik gezellig met haar kletsen en hebben we ook veel gelachen. Het voelde heel vertrouwd! Op het moment dat Cobie afscheid nam, hadden we het even moeilijk. Je bouwt in heel korte tijd een band met elkaar op. Als ik nu terugdenk aan de kraamtijd, dan hebben we het heel goed gehad. Het is heel goed bevallen met Dé Provinciale Kraamzorg en met Cobie!”