Maja Verhoeven wederom in Gambia
Van 26 maart t/m 16 april zijn we weer naar Gambia geweest. Het zijn weer bijzondere weken geweest. Er moesten weer ruim 60 dozen met hulpgoederen worden verdeeld . Medische goederen, kleding maar ook 150 verpleegstersuniformen. Wat kwam het allemaal weer goed terecht. De uniformen zijn naar verschillende ziekenhuizen gegaan. Bakau, Sanyang, Gunjur. Er is en enorm tekort aan uniformen. Lees meer.....
In het ziekenhuis van Sanyang raakte ik in gesprek met de dienstdoende verloskundige. Er was op dat moment een gecompliceerde bevalling aan de gang. De baby was er al 1 1/2 uur maar de placenta kwam niet los. Met als gevolg heel veel bloedverlies. Even met de verloskundige meegekeken. Zij bleef maar aan de navelstreng trekken. Met het gevolg dat er steeds meer bloedverlies was. Een levensbedreigende situatie dus. Dus de verloskundige gevraagd waar het dichtstbijzijnde grote ziekenhuis was waar ze de placenta operatief konden verwijderen. In Brikama was het antwoord (zeker 40 minuten rijden). Maar de ambulance heeft geen benzine meer…..Maar even in mijn kennis van de kraamzorg gegraven. Laten we de baby maar aanleggen aan de borst. Dan wil de placenta nog wel een loskomen. Zo gezegd, zo gedaan. En ja hoor, na 5 minuten liet de placenta los. Dat wist ik helemaal niet stamelde de verloskundige…..Nou, dan ben ik heel blij dat ik je wat heb kunnen leren vandaag zei ik. De moeder was zwak, maar zal er waarschijnlijk wel weer bovenop komen. Dit verhaal zegt natuurlijk heel veel over de moeder- en kindzorg in Gambia. Ambulances zonder benzine, verplegend personeel met minimale kennis. Onvoldoende materialen……
Mijn kleine gehandicapte vriendje Assan weer een dagje mee naar het strand genomen. Wat blijft het goed met hem gaan in het Hart House. Ik was in het Hart House om zijn schoolgeld weer voor 6 maanden te betalen en mocht even meekijken met de oefeningen die de fysiotherapeut met hem aan het doen was. Sommige oefeningen waren echt niet fijn voor hem, maar wat doet hij zijn best.
Bij mijn kliniek in Tanji een solar installatie laten plaatsen, zodat er nu ook een ventilator op aangesloten kan worden. Want geloof me, met 35 graden bevallen is geen pretje. Ook niet voor Jahaddy, zij begeleidt inmiddels ongeveer 300 bevallingen.
Jahaddy doet dit werk helemaal gratis. Het zijn dan ook de allerarmsten die bij haar terecht komen om te bevallen. Jahaddy geeft ze wat te eten voor ze weer naar huis gaan.
Jahaddy heeft me nog nooit om iets gevraagd. Maar nu…..ik merkte dat er haar wat dwars zat.
Na lang aandringen kwam haar verhaal….We redden het niet meer met het eten. Er zijn dagen dat we alleen een handje rijst kunnen eten. Geen groenten, geen goedkoop stukje vis. Geen geld voor ontbijt….En het regenseizoen komt er aan…
Hoe heb ik zo blind kunnen zijn dat ik dit niet eerder gezien heb? Ik weet dat er op dat compound maar 1 persoon is die geld verdient, en daarvan moeten 16 personen iedere dag eten. Om deze familie een klein beetje redelijk te laten eten is er toch wel 100 euro per maand nodig. Ik hoop dat ik snel nieuwe donateurs kan vinden om deze familie ook redelijk te kunnen laten eten.
Maja Verhoeven vanuit Gambia
