Maja verhoeven weer in Gambia
Weer terug na 6 hectische weken in Gambia. Wat is er dankzij jullie hulp weer veel gerealiseerd.
Het weeshuis waar 30 kinderen op een stuk schuimrubber op een lemen vloer moesten slapen heeft nu 2 prachtige slaapzalen met stapelbedden, een fatsoenlijk matras met schone lakens.
Bij de Mobeta school is een toiletgroep met 4 toiletten gebouwd, de kinderen hoeven nu niet meer met zijn allen van 1 toilet gebruik te maken.
En bij mijn kliniek van Jahaddy is een wachtruimte gebouwd, voor de escorts. De badkamer is betegeld. Er ligt nu een plafond in. En voor alle deuren en ramen zijn horren geplaatst, en alles staat weer fris in de verf. Vorig jaar is daar de borehole voor schoon drinkwater geplaatst. Wat 4 jaar geleden begon met het bouwen van 1 ruimte is nu een volwaardige kliniek met 3 ruimtes en een wachtruimte geworden waar jaarlijks 250 tot 300 vrouwen naar toe komen om te bevallen. Ook in Gambia verdient een vrouw een schone plaats om te bevallen. Lees meer.....
Deze 3 projecten heb ik kunnen realiseren in samenwerking met Altena4Gambia. Zij hebben ontzettend hard gewerkt om het benodigde geld voor deze projecten bij elkaar te krijgen.
Het schoolgeld voor alle kinderen is weer betaald. We hebben weer 4 kinderen aan het sponsorprogramma toe kunnen voegen. Allemaal kinderen met een moeilijke achtergrond. Kinderen van alleenstaande moeders, kinderen die weggegeven zijn door hun moeder. Ieder kind heeft zijn eigen verhaal…
De lokale vroedvrouwen en de EHBO postjes hebben allemaal hun medische goederen weer ontvangen. Ze kunnen weer even vooruit. Handschoenen, een flesje desinfectant, verbandmiddelen, kraamspullen…een wereld van verschil als er niets is. De medische spullen die over waren zijn naar het Brufut Health Center gebracht.
Ook de apotheek van het Brufut Health Center en de apotheek van Marie Joof is weer aangevuld met medicijnen.
Mijn kleine gehandicapte vriendje Assan. Wat heeft hij het goed naar zijn zin in het Hart House. En wat maakt hij nog steeds vooruitgang. Maar de weekenden is hij thuis. Zijn moeder is er vaak niet omdat zij probeert wat bij te verdienen door de was te doen voor mensen. Ik trof hem daar alleen…De andere mensen op het compound kijken niet naar hem om. Hij was zo verdrietig, dus ik vroeg hem, wat zou je willen? Hij vroeg me of ik een TV voor hem kon kopen. En ja…ik kan dat kleine kereltje niets weigeren. Dus een kleine TV voor hem gekocht. En hij huilde weer, maar nu van blijdschap. En nu kwamen de buurkinderen wel bij hem….Voor even was hij de koning van het compound.
De verhalen die ik kan schrijven zijn talloos….. Verdriet en blijdschap liggen hier zo dicht bij elkaar….
Hoe blij ben je als je ziek bent en iemand koopt medicijnen voor je…..Hoe blij ben je als je geen geld hebt om kleding voor je kinderen te kunnen kopen en iemand geeft je kleding……Hoe blij ben je als je kind niet naar school kan en iemand betaalt het schoolgeld voor je kind….Hoe blij ben je als je een fatsoenlijk bed hebt om in te slapen en iemand geeft je een bed….Hoe blij ben je als je op een schone plaats kan bevallen…. Als je al 3 dagen niet gegeten hebt, hoe blij ben je dan met een zak rijst…En zo kan ik nog wel even door gaan.
Mijn potje is op het moment aardig leeg, maar ik wil graag doorgaan om in dit land, dat me zo dierbaar is op een kleinschalige manier hulp te bieden.
Maja Verhoeven
